Home / Innovatieve aanpak / Waarom A2 Maastricht?
De N2 (A2 in de bebouwde kom) in 2011. © Paul Rutten

Waarom A2 Maastricht?

Wat ooit een aantrekkelijke stadsboulevard en woonplek was, groeide uit tot een verkeersriool. Een weg die zorgde voor veel geluidshinder, onveilig was en regelmatig ongelukken veroorzaakte. Die files en vertragingen opleverde, waardoor de aantrekkingskracht van de stad voor bedrijven in gevaar kwam. Die de gezondheid van mensen in de omliggende wijken verder ondermijnde door de negatieve invloed op de luchtkwaliteit. En een weg die als een soort Berlijnse muur Maastricht in tweeën hakte. Hoog tijd voor een duurzame oplossing.

DSC_0719_RW.jpg
Auto’s razen over de A2/N2 langs de Gemeenteflat (2004). © Zuiderlicht

Stadstraverse door de jaren heen

De stadstraverse in Maastricht, zoals de voormalige N2 (de A2 binnen de bebouwde kom van Maastricht) jarenlang werd genoemd, ontstond in 1959. Voor die tijd eindigde de snelweg bij een rotonde aan Geusselt. Vanaf daar liep een tweebaansweg, de President Rooseveltlaan, verder naar het zuiden van de stad. Deze laan werd verbreed en op 10 oktober 1959 heropend als vierbaans autoweg. De nieuwe stadstraverse (N2) sloot aan de zuidkant van Maastricht aan op de Akersteenweg. De verbrede President Rooseveltlaan was de ruggengraat van het door stadsarchitect Frans Dingemans ontworpen uitbreidingsplan voor Oost-Maastricht. In 1959 werd de laan bebouwd met langs liggende strokenbouw met voor die tijd luxe portieketageflats. Het was een vooraanstaande en aantrekkelijke locatie om te wonen, destijds een voorbeeldproject voor Nederland. Verder naar het zuiden ontwierp Dingemans de in 1948 voltooide Gemeenteflat, de eerste hoogbouwflat van Maastricht.

DSC_0757.jpg
De eens zo statige President Rooseveltlaan is verworden tot een ‘verkeersriool’ (2004). © Zuiderlicht

Pas midden jaren zeventig ontstond de snelwegverbinding met Eijsden en Luik. Aan het eind van datzelfde decennium werd de rotonde bij Geusselt vervangen door een kruising met verkeerslichten. In de jaren negentig werd de A2 voltooid als ononderbroken noordzuid verbinding, met een totale lengte van 217 km. Ononderbroken met één uitzondering in het zuiden: de N2-stadstraverse in Maastricht, met zes verkeerslichten. 

 

De ontwikkeling van de snelweg tot belangrijkste noord-zuidverbinding in Nederland en toegangsweg tot België en Frankrijk deed de hoeveelheid verkeer explosief toenemen. De automobiliteit groeide in een tempo dat Dingemans bij het maken van zijn uitbreidingsplan nooit had kunnen voorzien. In 2009 reden er per etmaal circa 45.000 auto’s over de N2 tussen Geusselt en Europaplein. Volgens berekeningen zouden dat er in 2025 zo’n 75.000 zijn. 

John Aarts.jpg

"Mijn stad ging kapot aan de A2. Zo simpel was het. Dit moest veranderen. Zeker omdat het met de groei van het verkeer nog veel erger zou worden."

Lees het interview met John Aarts, wethouder Mobiliteit.

Probleemsituatie

De beperkte capaciteit van het verkeerssysteem zorgde voor files en doorstromingsproblemen op de doorgaande route A2/E25. Dit leidde ook tot problemen op het aansluitende regionale en stedelijk hoofdwegennet. En het was nadelig voor de eenzijdige en daardoor kwetsbare bereikbaarheid van de regio Maastricht. De hoge verkeersbelasting en het sluipverkeer veroorzaakten bovendien aanzienlijke leefbaarheidsproblemen in de aan weerszijden van de stadstraverse liggende A2-wijken. Door het dagelijkse lawaai, de onveilige verkeerssituaties en de ongezonde concentraties van fijnstof en stikstofdioxide. Met name Wittevrouwenveld en Wyckerpoort-Noord en Wyckerpoort-Zuid kwijnden weg en kregen een steeds eenzijdiger sociale structuur.

 

Voor Maastricht en haar politieke leiders was het duidelijk: om van de stad weer één organisch geheel te maken en de A2-wijken een nieuwe toekomst te geven, moest het verkeersriool weg.

Margo de Kock.jpg

"Ik herinner me levendig het ongeluk uit 2003, toen een ambulance inreed op een groep fietsers bij een stoplicht. De A2 is altijd een gevaarlijke barrière geweest, midden in de stad."

Lees het interview met Margo de Kock, voor wie de A2 een symbool voor thuis is.

8081.jpg
In het verleden een dagelijks terugkerend beeld richting Geusselt (2004). © Airphoto Netten
Top